Ο Ιησούς ήταν εξοικειωμένος με τις διαδικασίες της γιόγκα και της τάντρα. Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν με αργό τρόπο το βάθος των χριστιανικών διδασκαλιών.
Είναι η μπάκτι, η αφοσίωση, οι ηθικές αξίες, αναμεμειγμένες με τις γιογκικές και ταντρικές έννοιες με τέτοιο τρόπο που αντιπροσωπεύουν την πνευματική διάσταση του ανθρώπινου μετασχηματισμού, ακολουθώντας το μονοπάτι της αφοσίωσης και την οικοδόμηση του ανθρώπινου χαρακτήρα.
Ο Ιησούς ήταν εξοικειωμένος με τις διδασκαλίες της γιόγκα και της τάντρα. Δίδαξε γιόγκα και τάντρα όχι με τη μορφή των άσανα, της πραναγιάμα, της γιόγκα νίντρα και του διαλογισμού, αλλά ως μια μέθοδο για να γνωρίσει κάποιος ότι η ανώτερη πραγματικότητα υπάρχει μέσα μας.
Κάθε διδασκαλία περιλαμβάνει δύο ιδέες: τον στόχο που πρέπει να ακολουθήσετε και τη διαδικασία, τη μέθοδο που μπορείτε να υιοθετήσετε για να επιτύχετε τον στόχο. Αν μιλάμε για τον στόχο χωρίς τη διαδικασία, τότε είναι φιλοσοφία. Εάν μιλάτε για τη διαδικασία χωρίς τον στόχο, τότε είναι ένα σύστημα.
Aλλά όταν ενώνεις και τα δύο γίνεται σάντανα, η διαδικασία μετασχηματισμού. Στις διδασκαλίες του Χριστού βλέπουμε τη σάντανα. Μιλούσε όμως σε μια πολύ απλή γλώσσα. Στην εποχή του οι άνθρωποι δεν ταξίδευαν σε όλο τον κόσμο με πανεπιστημιακά πτυχία και διπλώματα. Οι άνθρωποι τότε ήταν πολύ αθώοι και απλοί.
Έτσι, ο Χριστός τους μίλησε στη γλώσσα τους και τους ενέπνευσε να αναπτύξουν απλότητα, αθωότητα, διαύγεια σκέψης και συμπόνια για τους άλλους. Στο σημερινό πλαίσιο, πρέπει να κατανοήσουμε αυτές τις έννοιες σε σχέση με την παρούσα κατάστασή μας στη ζωή. Όταν προσπαθούμε να το κάνουμε αυτό, είναι γιόγκα, η διαδικασία που οδηγεί στην ένωση.
Η πρόθεσή μου δεν είναι να μιλήσω για την ιστορία του Χριστιανισμού, αλλά να συνειδητοποιήσω το πνεύμα με το οποίο πρέπει να συνδεθούμε για να γίνουμε αληθινοί άνθρωποι. Μόνο τότε θα ξεπλυθούν τα ελαττώματα, τα ελαττώματα και οι αμαρτίες μας.
Όσο δεν είμαστε αληθινοί άνθρωποι, θα πρέπει να σηκώνουμε το φορτίο του σταυρού, και αυτό είναι βαρύ. Πρέπει να αποκτήσουμε επίγνωση για τη ζωή μας και να δούμε πόσες αποσκευές κουβαλάμε μαζί μας - τις ανασφάλειες, τους φόβους, τα κόμπλεξ, τις αναστολές, τις επιθυμίες, τις προσκολλήσεις και όλες τις άλλες εκφράσεις του νου που μας ενδιαφέρουν, όπως μίσος, θυμός, ζήλια. και απογοήτευση.
Όλα αυτά τα πράγματα μας ενδιαφέρουν, έτσι δεν είναι; Έτσι, κουβαλάμε ένα βάρος στους ώμους μας και φαίνεται ότι ο σωρός αυξάνεται μέρα με τη μέρα. Οι άνθρωποι λένε: «Ο Χριστός πέθανε στο σταυρό για τις αμαρτίες μας». Ναι, αυτές είναι οι αμαρτίες μας. Αυτές είναι οι αμαρτίες κατά του ανθρωπισμού.
Πέθανε για να αποκτήσουμε εμείς την επίγνωση ότι πρέπει να γίνει μια αποφασιστική προσπάθεια για να σηκώσουμε από την πλάτη μας το βάρος που κουβαλάμε στο σακίδιό μας.
Από το περιοδικό «Yoga Magazine, Τεύχος Μαρτίου 2000», Sw. Niranjanananda Saraswati