Πριν από πολλές χιλιάδες χρόνια, η Παρβάτι ρώτησε τον Σίβα, τον σύζυγο και δάσκαλο της , «Σε αυτή τη δημιουργία, αυτή την εκδηλωμένη διάσταση, αυτόν τον κόσμο, αυτή τη φύση, όλα είναι παροδικά, τίποτα δεν είναι μόνιμο. Υπάρχει τόσος πόνος, ταλαιπωρία, άγχος και απογοήτευση εδώ. Τι μπορεί να κάνει κανείς;»
Ο Σίβα απάντησε: «Υπάρχουν μέθοδοι και πρακτικές με τις οποίες μπορεί κανείς να ξεπεράσει τον πόνο ή την ταλαιπωρία, να αναγνωρίσει τις αιτίες του πόνου ή των βασάνων σε μια συγκεκριμένη στιγμή και να τις ξεπεράσει. Ωστόσο, ο καλύτερος τρόπος για να διαχειριστείτε οποιονδήποτε πόνο ή ταλαιπωρία είναι να παραμείνετε ευτυχισμένοι. Επομένως, να είστε πάντα ευτυχισμένοι». Με αυτόν τον τρόπο η ευτυχία έγινε το πρώτο γιάμα.
Οποιαδήποτε αρνητική ψυχική κατάσταση μπορεί να αντιμετωπιστεί με το να είσαι χαρούμενος, να χαμογελάς και να γελάς. Ακόμη και η κατάθλιψη μπορεί να αντιμετωπιστεί με το να είσαι χαρούμενος. Μπορεί να αναρωτιέστε: «Αν είμαι δυστυχισμένος, αν υποφέρω και είμαι σε κατάθλιψη, πώς μπορώ να είμαι ευτυχισμένος;» Ναι, μπορείτε να είστε – επειδή η ευτυχία είναι η φύση σας. Είναι μια περιορισμένη κατανόηση της ευτυχίας όταν πιστεύεις ότι χρειάζεσαι μια αιτία ή ένα έναυσμα για να είσαι ευτυχισμένος ή ότι αν οι συνθήκες είναι δύσκολες δεν μπορείς να είσαι ευτυχισμένος.
Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό όταν κοιτάς τα παιδιά. Κλαίνε, θυμώνουν, δεν θέλουν να φάνε αυτό ή εκείνο το φαγητό, αλλά αυτή η κατάσταση δεν διαρκεί. Αμέσως μετά γελούν με μια έμφυτη ευτυχία. Οι περιστάσεις είναι επιφανειακές και άσχετες με την ευτυχία τους. Σκεφτείτε το γέλιο των παιδιών. Γιατί ακούγεται τόσο όμορφο; Γιατί είναι φυσικό, και όχι αποτέλεσμα κάποιας συγκυρίας ή αστείου.
Αυτή η ευτυχία, που εκφράζουν τα παιδιά, συνεχίζει να υπάρχει μέσα σας. Ωστόσο, η ενήλικη ζωή σε κάνει να το ξεχνάς. Με την έναρξη της εφηβείας, έρχεται η γκρίνια. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα ορμονών, τεχνικά μιλώντας, αλλά αυτό συμβαίνει όταν αρχίζεις να κινείσαι προς μια διαφορετική κατεύθυνση. Η επίγνωσή σου συνδέεται όλο και περισσότερο με τις εξωτερικές συνθήκες. Το να είσαι πνευματικός σημαίνει να επιστρέψεις σε αυτή τη φυσική κατάσταση, που είναι να είσαι ευτυχισμένος χωρίς αιτία. Με αυτό πρέπει να μάθεις να συνδέεσαι, να βιώνεις και να εκφράζεις.
Ευτυχισμένος χωρίς αιτία
Όσο εξαρτάστε από μια αιτία για να σας κάνει ευτυχισμένους, η απουσία αυτής της αιτίας θα σας κάνει δυστυχισμένους. Για παράδειγμα, τραγουδάς ένα πολύ ωραίο κίρταν, σε επαινούν όλοι και νιώθεις πολύ χαρούμενος. Την επόμενη μέρα δεν τραγουδάς καλά, κάποιος άλλος τραγουδάει πολύ καλύτερα από εσένα και λαμβάνει όλο τον έπαινο και νιώθεις απογοητευμένος και δυστυχισμένος. Επομένως, εάν βασίζεστε σε εξωτερικές συνθήκες για να σας κάνουν ευτυχισμένους, θα ταλαντεύεστε πάντα μεταξύ ευτυχίας και δυστυχίας. Αυτή είναι η σαμσάρα. Για να αναπτύξεις τη σαμσκάρα, για να διατηρήσεις την ισορροπία μεταξύ των αντιθέτων και να γίνεις γιόγκι, πρέπει να εκφράσεις τη θετικότητα χωρίς αιτία, που υπάρχει μέσα σου.
Εάν μπορείτε να μάθετε να κινείστε συνειδητά μέσα σε αυτή τη φυσική εμπειρία της ευτυχίας, η οποία δεν εξαρτάται από καμία αιτία, τότε θα μπορείτε να αλλάξετε τη διάθεσή σας, τη συμπεριφορά του νου σας, τον χαρακτήρα, τα χαρακτηριστικά σας και ολόκληρη την προσωπικότητά σας. Το άγχος, η ένταση, η κατάθλιψη και η απογοήτευσή σας θα εξαφανιστούν.
Αυτή είναι και η πρόκληση του Νιράντζαν. Να είστε χαρούμενοι για δώδεκα ώρες από την ώρα που ξυπνάτε. Εάν μπορείτε να το κάνετε αυτό, θα γράψω στο ημερολόγιό σας ότι έχετε επιτύχει την ειρήνη στη ζωή. Εάν δεν μπορείτε, τότε θα πρέπει να επιστρέφετε ξανά και ξανά, όχι μόνο στο άσραμ αλλά και σε αυτή τη ζωή, μέχρι να βρείτε την ηρεμία σας.
Απόσπασμα από Yoga Chakra 2: Cultivating Spiritual Samskara, Σουάμι Νιραντζανανάντα Σαρασουάτι