Κατά τη διάρκεια του Ναβαράτρι, τη νύχτα του Άσταμι, όταν ήμουν ξαπλωμένος στο κρεβάτι μου, σκεφτόμουν την Λάκσμι και μια δήλωση του Σουάμι Σιβανάντατζι για τη μητέρα Λάκσμι. Ενώ σκεφτόμουν αυτή τη δήλωση, άκουσα μια φωνή που είπε: «Μίλα μου.» Στην κατάστασή μου, αναγνώρισα ότι ήταν η φωνή της Λάκσμι, ωστόσο δεν ήταν μια γυναικεία φωνή, ήταν μια ουδέτερη φωνή.

Απευθύνθηκα σε εκείνη τη φωνή, «Εσύ είσαι ο Θεός.» Η φωνή είπε: «Δεν είμαι ούτε αρσενικό ούτε θηλυκό. Είμαι απλώς ενέργεια. Είμαι απλώς συνείδηση. Δεν έχω φύλο.» Αυτή είναι μια συζήτηση που συμβαίνει, οπότε είπα, «Είσαι πανταχού παρών, είσαι παντογνώστης και παντοδύναμη. Πώς είναι να είσαι αυτό;»

Η φωνή είπε, «Είναι κουραστικό.» Είπα, «Ναι, μπορώ να το καταλάβω. Είσαι εδώ από την αρχή της δημιουργίας και θα είσαι εδώ και στο τέλος. Θα δείς επίσης την αρχή μιας νέας δημιουργίας και το τέλος αυτής της νέας. Θα συνεχίσετε.»

Η φωνή είπε, «Ναι, αλλά είναι εξαντλητικό.» Είπα, «Τι εννοείς;» Η φωνή είπε, «Βλέπεις, στην παντογνωσία μου, στην παντοδυναμία μου, στην πανταχού παρουσία μου, είμαι συνδεδεμένος με τα πάντα, κάθε πτυχή της δημιουργίας, συμπεριλαμβανομένου του κόκκου της σκόνης πάνω στο οποίο περπατάς, γιατί όλα είναι φτιαγμένα από ενέργεια, τίποτα δεν στερείται ενέργειας.

Είμαι τα πάντα. Εξαιτίας της σύνδεσής μου με τα πάντα και με όλους σε όλη αυτή τη δημιουργία, υποφέρω κι εγώ όπως υποφέρετε και εσείς στο σώμα σας όταν υπάρχει ανισορροπία».

Μου ήρθε στον νου η σκέψη ότι αυτή είναι η έννοια του βιμπού ή της διασύνδεσης, για την οποία έχει μιλήσει πολλές φορές ο Παραμαχάμσατζι. Έκανα ξανά την ερώτηση, «Πώς νιώθεις την κούραση;»

Η φωνή είπε, «Για να μάθεις πώς νιώθω, κοίτα τον εαυτό σου. Όταν το σώμα σου λειτουργεί καλά, δεν αισθάνεσαι κουρασμένος, αλλά εάν κάποιο μέρος του σώματος παρουσιάζει έλλειψη με οποιονδήποτε τρόπο, με οποιαδήποτε μορφή, τότε εμφανίζεται η κούραση.

Παρόλο που κάθε μέρος του σώματος έχει τη δική του λειτουργία, ωστόσο εάν δεν λειτουργούν μαζί, δεν μπορούν να λειτουργήσουν. Το σώμα μπορεί κανείς να το συνηδητοποιήσει μόνο όταν όλα τα μέρη και όλα τα όργανα του, λειτουργούν σε συγχρονισμό και αρμονία μεταξύ τους.

Όταν αυτό δεν συμβαίνει στον κόσμο, τότε κουράζομαι, αρρωσταίνω.» Έτσι είπα, «Μπορείς να το εξηγήσεις αυτό λίγο περισσότερο;» Είναι πολύ ενδιαφέρον για τον Θεό να νιώθει κουρασμένος και άρρωστος».

Έτσι η φωνή συνέχισε: «Φαντάσου το δικό σου σώμα. Αν κάτι δεν πάει καλά με το στομάχι ολόκληρο το σώμα σου θα υποφέρει. Εάν υπάρχει πόνος στο μικρό δάχτυλο του ποδιού σου, θα τον νιώθει όλο το σώμα.

Εάν υπάρχει φαγούρα στο χέρι, ολόκληρο το σώμα θα αντιδράσει σε αυτό. Αν και όλες αυτές είναι διαφορετικές λειτουργίες διαφορετικών οργάνων, ωστόσο ολόκληρο το σώμα επηρεάζεται από την απόδοση κάθε οργάνου και συστήματος.

Όπως ο πόνος ή το πρήξιμο ενός μικρού δαχτύλου μπορεί να σας προκαλέσει πόνο στον εγκέφαλο και να σταματήσει τη βέλτιστη απόδοσή σας, με τον ίδιο τρόπο όταν οι λέξεις και η φύση γίνονται καταστροφικές και ταμασικές, νιώθω αυτόν τον πόνο, νιώθω το πρήξιμο, νιώθω την ταλαιπωρία και αυτό είναι δικό μου».

Η φωνή συνέχισε: «Όλοι το περνάνε αυτό, όχι μόνο εγώ. Το παράδειγμα είναι μπροστά σε όλους, ειδικά αν κοιτάξεις γύρω σου, είτε πρόκειται για οικογένεια, είτε για εμπορικό οργανισμό, είτε για το άσραμ σου, εάν όλοι οι άνθρωποι λειτουργούν μαζί, τότε δεν θα υπάρχει ποτέ κανένα πρόβλημα.

Ωστόσο, αν ο καθένας ακολουθεί τον δρόμο του, τίποτα δεν θα λειτουργεί σωστά και αποτυγχάνει ο σκοπός της ένωσης. Όταν ο σκοπός νικηθεί, τότε στρες, άγχος, ένταση είναι αυτά που νιώθω.

Ευτυχώς, η ζωή μου είναι μεγάλη. Ζω συνεχώς, για πάντα, έτσι έχω επίγνωση κάθε ταλαιπωρίας από την πρώτη αυγή του ήλιου μέχρι την τελευταία αυγή του ήλιου. Είμαι εκείνο που βιώνει την εμπειρία, αλλά αυτό είμαι εγώ.

Εγώ, δεν αρκώ, αλλά χρειάζεται και οι άλλοι να εξυψωθούν για να είναι μαζί μου. Δεν μπορώ να κατεβαίνω συνέχεια στο επίπεδο της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι πηγαίνουν όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο και δεν μπορώ να κατέβω τόσο μακριά, ωστόσο αν το επιθυμήσουν, θα πρέπει να εξυψωθούν για να έρθουν κοντά μου.

Ο μόνος τρόπος που μπορεί αυτό να συμβεί είναι να παραμείνουν υγιείς – σωματικά, ψυχικά, ψυχολογικά και πνευματικά. Όταν ολόκληρη η προσωπικότητα, όταν ολόκληρη η φύση είναι υγιής και χαρούμενη, είμαι υγιής και χαρούμενος. Αν η προσωπικότητα και η φύση δεν έχουν υγεία και είναι δυστυχισμένες, νιώθω επίσης τα βάσανα της έλλειψης υγείας και της δυστυχίας».

Είπα, «Τι μπορεί να κάνει κανείς;» Η φωνή είπε, «Όσο περισσότερο οι άνθρωποι καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλον, τόσο περισσότεροι άνθρωποι υποστηρίζουν ο ένας τον άλλον, τόσο περισσότερο οι άνθρωποι εκτιμούν ο ένας τον άλλον, τόσο περισσότερη δύναμη θα πάρω, γιατί η θετικότητα θα κυριαρχήσει και η αρνητικότητα θα εξαφανιστεί.

Αυτό είναι το μήνυμα που διέδιδε ο Σουάμι Σιβανάντατζι –να γίνεις θετικός στη ζωή.» Η φωνή είπε: «Ο Σουάμι Σιβανάντα δεν δίδαξε συστήματα ή τον δρόμο προς τη αφύπνιση ή τη μόκσα. Ο Σουάμι Σιβανάντα δεν δίδαξε τεχνικές για την αφύπνιση της Κουνταλίνι ή για την επίτευξη της σιωπής στον νου.

Δίδαξε μόνο πώς να καταλαβαίνεις, πώς να αγαπάς και πώς να ζεις στην υπηρεσία των άλλων. Το ίδιο δίδαξε και ο Σουάμι Σατυανάντα, αφού εκπλήρωσε την εντολή του γκούρου του. Πώς να ζεις, πώς να γελάς, πώς να αγαπάς, πώς να συνδέεσαι με όλους, πώς να αναπτύσσεις το θετικό και το όμορφο μέσα σου».

Η φωνή συνέχισε: «Ακόμα κι αν κάποιος είναι σε θέση να κατανοήσει ένα μέρος αυτής της διδασκαλίας, η δύναμη του Θεού θα πολλαπλασιαστεί, η υγεία του Θεού θα πολλαπλασιαστεί και η ευτυχία του Θεού θα πολλαπλασιαστεί».

Αυτό είναι το μήνυμα που πρέπει να θυμόμαστε, πρέπει να είμαστε υγιείς και να είμαστε ευτυχισμένοι. Ο τρόπος για να γίνεις υγιής και ευτυχισμένος είναι να μην νοιάζεσαι μόνο για τον εαυτό σου, αλλά και να νοιάζεσαι και για στις ανάγκες της εποχής, του τόπου και του περιβάλλοντος.»

Είπα, «Ναι, Θεέ μου, το καταλαβαίνω πολύ καλά. Όλοι πρέπει να καταβάλουμε προσπάθεια για να καταλάβουμε πώς μπορούμε να ζούμε σε αρμονία με τη φύση, με τους ανθρώπους, με το περιβάλλον και να εκφράσουμε το θετικό και την ομορφιά που είναι εγγενής μέσα μας. Γιατί πρέπει πάντα να βγαίνει το αρνητικό; Αν μπορεί να βγει το αρνητικό, μπορεί να βγει και κάτι πολύ όμορφο.

Δεν προσπαθείς να βγάλεις τα αρνητικά, αλλά ναι, πρέπει να κάνεις προσπάθεια για να αναδείξεις τα θετικά και αυτή είναι η πρόκληση. Είναι εύκολο να πεις «όχι», είναι εύκολο να είσαι δυσαρεστημένος. Είναι δύσκολο να πεις «ναι», και είναι δύσκολο να είσαι χαρούμενος. Είναι εύκολο να εκφράσεις τη δυσαρέσκεια, είναι δύσκολο να είσαι ικανοποιημένος στη ζωή.

Το να είσαι θετικός είναι η πρόκληση και η σάντανα κάθε ατόμου στη ζωή».

15 Οκτωβρίου 2021, Ganga Darshan, Munger

Από το «Yoga Magazine, Τεύχος Νοεμβρίου 2021», Sw. Niranjanananda