Η πίστη είναι η ποιότητα εκείνη που εξισορροπεί τις ψυχολογικές και συναισθηματικές διαταραχές.
Για παράδειγμα υπάρχει μια μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε έναν επαίτη και έναν ληστή που με την απειλή ενός μαχαιριού ή ενός όπλου σας κλέβει και αν αντισταθείτε υπάρχει η πιθανότητα να σας βλάψει.
Ένας επαίτης στην Ινδία, αν δεν συγκεντρώσει πέντε ρουπίες και μείνει νηστικός, τη νύχτα προτού κοιμηθεί θα πει «Ο Θεός δεν ήθελε σήμερα να φάω. Αποδέχομαι το θέλημά Του. Ίσως αύριο να είναι μια καλύτερη μέρα.» Θα παραμείνει ικανοποιημένος με αυτό το αίσθημα.
Η πίστη θα του παρέχει ενός είδους ειρήνη, μια παρηγοριά, άνεση και ασφάλεια, την επίγνωση ότι καθοδηγείται από τον δημιουργό του. Όμως για έναν κλέφτη, η προσωπική ικανοποίηση είναι πιο σημαντική από τη ζωή κάποιου άλλου.
Η πίστη είναι εκείνη η ποιότητα που βρίσκουμε ενσωματωμένη στην πολιτιστική νοοτροπία και είχε από πάντα τη θέση της εκεί. Όταν όμως υπεισέρχεται η λογική, η πίστη περνά στο παρασκήνιο, η ανθρώπινη φύση γίνεται πιο υλιστική και οι άνθρωποι χάνουν την εσωτερική αρμονία και ισορροπία.
Στην Ινδία, από τα αρχαία χρόνια, το Ναβαράτρι ήταν ένας εορτασμός και μια εμπειρία εμβάθυνσης στην προσωπική πίστη του καθενός. Αυτή η πίστη είναι η έκφραση των θετικών και ανυψωτικών αισθημάτων στη ζωή κάποιου.
Εκείνο που στον Χριστιανισμό είναι γνωστό ως η σκοτεινή νύχτα της ψυχής στην Ινδία είναι γνωστό ως Ναβαράτρι, οι εννέα σκοτεινές νύχτες της ψυχής.
Το Ναβαράτρι αντιπροσωπεύει την ταύτιση του ατόμου με την προστατευτική, μητρική φύση του σύμπαντος, την σάκτι, τη δύναμη και την ισχύ εκείνη που απομακρύνει την κατάσταση της αδυναμίας από τη ζωή.
Στη διάρκεια των εννέα μηνών μέσα στη μήτρα, η μητέρα σας θρέφει και σας προστατεύει, διασφαλίζοντας ότι θα γεννηθείτε υγιείς. Με τον ίδιο τρόπο η κοσμική Σάκτι είναι το δοχείο της ατομικής ψυχής. Εκεί υπάρχει μια σύνδεση καρδιάς.
Η αρχική μορφή της συνειδητοποίησης ήταν η ταύτιση με τη μητρική φύση. Όταν συνδεόμαστε με την κοσμική ενέργεια, βρίσκουμε την ευτυχία και την ειρήνη και ξεπερνάμε την αδυναμία και την ανησυχία.
Επομένως το Ναβαράτρι είναι η έκφραση της προσωπικής πίστης. Οι άνθρωποι συνδέονται με την υπερβατική ενέργεια, την υπερβατική πραγματικότητα σε έναν συμβολικό εορτασμό της πίστης.
Από το περιοδικό «Yoga Magazine, Τεύχος Απρίλιου 2005, ‘The Importance of Faith’», Sw. Niranjanananda Saraswati