Θα ήθελα να αναφέρω μερικές από τις λεπτές πτυχές της γιόγκα σε σχέση με την προσωπικότητά μας, ώστε να κατανοήσουμε τη λειτουργία της γιόγκα στη ζωή. Η λειτουργία της γιόγκα στη ζωή θα μπορούσε επίσης να ενσωματωθεί και να εμπλουτιστεί με τις πρακτικές της πρατυαχάρα και της ντάρανα.
Πιστεύω ακράδαντα ότι ελλείψει πρακτικών πρατυαχάρα και ντάρανα, η γιόγκα είναι ατελής και τίποτα δεν μπορεί να επιτευχθεί. Δεν είμαι ένθερμος οπαδός του διαλογισμού, γιατί ξέρω ότι ο διαλογισμός είναι κάτι που δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ασκήσουμε ή να πετύχουμε σε αυτή τη ζωή.
Είναι μια κατάσταση εσωτερικής αρμονίας, ισορροπίας, ισορροπίας και εσωτερικής επίγνωσης, και όσο έχουμε το σώμα που λειτουργεί με τη βοήθεια των αισθήσεων και του νου, ο διαλογισμός δεν μπορεί να επιτευχθεί.
Αυτό είναι αρκετά προφανές από τις περιγραφές της γιόγκα που δίνονται από τον Patanjali στην Ashtanga Yoga στην οποία η ντυάνα ορίζεται ως το έβδομο στάδιο. Ακόμη και σε άλλα κείμενα της γιόγκα και στις ουπανισαδικές περιγραφές της γιόγκα, ο διαλογισμός έρχεται προς την κορύφωση των πρακτικών της γιόγκα.
Έρχεται όταν έχουμε υπερβεί και ξεπεράσει τη σφαίρα των αισθήσεων και του νου. Επομένως, όταν λέμε στην καθημερινή χρήση των λέξεων ότι «ασκούμαστε στον διαλογισμό», κατά τη γνώμη μου δίνουμε μια εντελώς εσφαλμένη περιγραφή αυτού που προσπαθούμε να κάνουμε.
Δεν μπορεί κανείς να ασκηθεί καθόλου στον διαλογισμό γιατί είναι μια κατάσταση Advaita, είναι μια κατάσταση ενότητας μεταξύ του ατόμου και της κοσμικής πραγματικότητας ή του εαυτού. Δεν έχουμε την ικανότητα να κατανοήσουμε αυτήν την προσέγγιση της Advaita επειδή υπάρχουν πολλά διαφορετικά εμπόδια που πρέπει να ξεπεραστούν στις δικές μας εκφράσεις της ζωής μας, στις εκφράσεις της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς μας.
Εάν και όταν κάποιος αρχίσει να κατανοεί το σύστημα της εξέλιξης της Advaita, χρησιμοποιώ τη λέξη εξέλιξη και όχι φιλοσοφία, εάν κάποιος αρχίσει να κατανοεί αυτό το σύστημα Advaita, τότε σε αυτό το στάδιο, οι διαισθητικές ικανότητες παίζουν πολύ κυρίαρχο ρόλο παρά οι διανοητικές ικανότητες.
Η διάνοια οδηγεί στη θόλωση του νου, η θόλωση της γνώσης και η διάνοια οδηγεί σε παρέκκλιση της δράσης που εκτελείται με καλή πίστη.
Θα σας δώσω ένα παράδειγμα. Ένας άντρας πηγαίνει σε έναν γκούρου και λέει: «Θέλω να αποκτήσω ανώτερη γνώση. Παρακαλώ καθοδήγησέ με στο μονοπάτι." Ο γκουρού λέει, «Όχι, δεν είναι δυνατό να καθοδηγήσει κανείς σε ανώτερες γνώσεις».
Κάποτε ένα άτομο ρώτησε επίσης τον Παραμαχάμσατζι, αν είναι δυνατόν να επιτευχθεί αυτοπραγμάτωση σε αυτή τη ζωή ή όχι και έδωσε μια πολύ ευθεία απάντηση. Είπε, «Όχι, κανείς δεν μπορεί και δεν μπορεί ποτέ να επιτύχει την αυτοπραγμάτωση».
Το άτομο ξαφνιάστηκε και είπε: «Πώς είναι δυνατό αυτό, όταν όλες οι φιλοσοφίες και τα θρησκευτικά συστήματα μιλούν για την επίτευξη αυτής της ανώτερης συνειδητοποίησης;»
Ο Παραμαχάμσατζι του εξήγησε ότι αυτό που γνωρίζουμε ως ανώτερη πραγματικότητα ή συνειδητοποίηση του ανώτερου εαυτού, είναι κάτι υπερβατικό και ο ανθρώπινος νους και ο ανθρώπινος εγκέφαλος σίγουρα δεν είναι υπερβατικά.
Τα συστήματα που υπάρχουν στον κόσμο σήμερα, όποια κι αν είναι, απλώς καθοδηγούν κάποιον για να επιτύχει μια υπερβατική κατάσταση του εγκεφάλου και του νου. Αυτά τα συστήματα δίνουν οδηγίες για το πώς να μετατρέψουμε την περιορισμένη φύση του νου και του εγκεφάλου, την περιορισμένη γνώση σε υπερβατική γνώση.
Μόλις ο εγκέφαλος και ο νους έχουν μεταμορφωθεί, τότε δεν υπάρχει ανάγκη να αναζητήσουμε αυτή την υπερβατική εμπειρία. Ξημερώνει φυσικά και αυθόρμητα χωρίς καμία προσπάθεια, και αυτή ήταν η έννοια της γιόγκα. Αυτή ήταν η έννοια της Τάντρα. Αυτή ήταν η έννοια του Samkhya. Αυτή ήταν η έννοια της Βεδάντα.
Μέσα από την προσπάθεια, εργαστείτε για να αλλάξετε τον εαυτό σας χωρίς να φιλοδοξείτε να μάθετε κάτι που είναι πέρα από την αντίληψη. Μόλις η αλλαγή συμβεί μέσα σας, θα ξέρετε εκείνο που είναι να γνωρίζετε.
29 Αυγούστου 1994, Prem Puri Ashram, Mumbai
Από το βιβλίο “Yoga Sadhana Panorama, Vol. 8”, σελ. 34-35, Sw. Niranjanananda Saraswati