Είμαστε θύματα του πεπρωμένου μας;

Το πεπρωμένο δεν είναι το μοναδικό συστατικό∙ υπάρχει ακόμα ένα συστατικό που είναι γνωστό ως πουρουσάρτα, η προσωπική προσπάθεια. Μπορούμε να εξετάσουμε το πεπρωμένο και το πουρουσάρτα με τον ακόλουθο τρόπο. Ένας κατασκευαστής χτίζει ένα κτίριο και ο υποψήφιος αγοραστής δεν έχει λόγο σε αυτήν την κατασκευή. Τα σχέδια έχουν εγκριθεί και το κτίριο κατασκευάζεται.

Αν θέλουμε να το αγοράσουμε, αυτό που παίρνουμε είναι ένα ήδη έτοιμο κτίριο, όμως έχουμε την ελεύθερη βούληση να το διακοσμήσουμε με τον δικό μας τρόπο. Πουρουσάρτα σημαίνει το να ζούμε και να προσαρμοζόμαστε στο περιβάλλον που βρισκόμαστε, σύμφωνα με τις ανάγκες μας. Το πεπρωμένο είναι η πρώτη ύλη που δεχόμαστε. Επομένως το άδειο κτίριο που αγοράζουμε από τον κατασκευαστή είναι το πεπρωμένο.

Το πώς επιλέγουμε να ζήσουμε μέσα σε αυτό, με ποια έπιπλα το πλαισιώνουμε και με ποιον τρόπο το διακοσμούμε είναι το πουρουσάρτα. Αυτό σημαίνει ελεύθερη βούληση. Άρα το πεπρωμένο και η ελεύθερη βούληση πάνε μαζί. Έχουμε ένα σώμα και χρειάζεται να ζήσουμε με αυτό σε όλη μας τη ζωή, αλλά ο τρόπος με τον οποίο θα το διαχειριστούμε είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη.

Το σώμα είναι πεπρωμένο, η φροντίδα του είναι πουρουσάρτα. Ο νους είναι πεπρωμένο, ο τρόπος με τον οποίο εκπαιδεύουμε τον νου είναι πουρουσάρτα. Ουσιαστικά λοιπόν, εκείνο που μας δόθηκε από τον Θεό είναι ένα λευκό χαρτί και απλά μας λέει «Γράψτε τη δική σας ιστορία!».

Από το βιβλίο «Yoga Sadhana Panorama Vol. 5», σελ.46, Sw. Niranjanananda Saraswati