Όλες οι κοινωνίες αναζητούν υγεία και ευτυχία. Σε κάθε πολιτισμό ή κοινωνία, παλεύαμε πάντα για την υγεία. Έτσι κι αλλιώς, η σύγχρονη ιατρική ξεκίνησε με την ανακάλυψη της πενικιλίνης κατά τη διάρκεια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, ούτε καν εκατό χρόνια πριν.
Τι κάναμε πριν από αυτό για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα υγείας μας, τα ψυχολογικά και συναισθηματικά μας προβλήματα; Ποια συστήματα ακολουθούνταν από άλλες κουλτούρες και πολιτισμούς; Βάζαμε όλοι φάρμακα μέσα στα σώματά μας, ή είχαμε μια διαφορετική στάση και όραμα αναφορικά με την υγεία και την ευτυχία;
Η γιόγκα αντιπροσωπεύει εκείνη την πλευρά της ζωής όπου είμαστε ικανοί να καλλιεργήσουμε μία διαφορετική οπτική.
Η σύγχρονη ιατρική, είναι μόνο ιατρική έκτακτης ανάγκης. Αν έχεις διαβήτη, παίρνεις ινσουλίνη για να εξισορροπήσεις τα επίπεδα του σακχάρου στο αίμα, αλλά αυτό δεν θεραπεύει τον διαβήτη.
Εάν έχεις υπέρταση, παίρνεις χαπάκια για να ρίξεις την υπέρταση, αλλά αυτό δεν απομακρύνει την αιτία της υψηλής αρτηριακής πίεσης. Απλά καταστέλλει εκείνα τα συμπτώματα που επηρεάζουν την επίδοση και τις λειτουργίες μας, και με το να τα καταστέλλουμε μπορούμε να λειτουργούμε.
Αλλά δεν είμαστε σε θέση να απαλλαγούμε από τις αιτίες που μας δημιούργησαν αυτές τις συνθήκες εξαρχής.
Η γιόγκα δεν είναι μια θεραπεία έκτακτης ανάγκης. Δεν καταστέλλει καμία συνθήκη. Περισσότερο θα λέγαμε, φέρνει στην επίγνωσή μας την αιτία που μας δημιούργησε την ψυχολογική ή νοητική διαταραχή που οδήγησε στην σωματική ασθένεια και αρρώστια.
Όταν συμπληρώνουμε τη σύγχρονη ιατρική με τις πρακτικές της γιόγκα, μπορούμε να επιτύχουμε ισορροπία. Σαν μαθητές, δάσκαλοι και επαγγελματίες της γιόγκα, χρειάζεται να κατανοήσουμε τόσο τις σύγχρονες όσο και τις αρχαίες μεθόδους. Εργαζόμαστε σε αυτό το επίπεδο και σταδιακά προσπαθούμε να το επιτύχουμε.
Στο δυτικό ημισφαίριο, η αντίληψη για τη γιόγκα έχει αλλάξει δραματικά από τότε που αρχικά έγινε διάσημη. Τη δεκαετία του 1970 υπήρχε ένα τηλεοπτικό σόου στην Αγγλία, όπου η γιόγκα διδάσκονταν σαν ένα σύστημα για τη σμίλευση της μέσης και για να αποκτήσει κάποιος όμορφο σώμα.
Αργότερα έγινε άλλη μια αλλαγή και η γιόγκα έγινε μια τεχνική για τη διαχείριση του νοητικού και συναισθηματικού στρες. Μετά υπήρξε και άλλη αλλαγή, και είδαμε τη γιόγκα σαν μία διαλογιστική διαδικασία προκειμένου να έρθουμε πιο κοντά στην φύση της ψυχής μας.
Σήμερα έχουμε διανύσει πολύ δρόμο από εκείνες τις αρχικές προσπάθειες, γιατί γνωρίζουμε ότι η γιόγκα μπορεί να εφαρμοστεί με διαφορετικούς τρόπους και σε διαφορετικά επίπεδα στην κοινωνία για να βελτιώσει την υγεία, το χαρακτήρα και τη συμπεριφορά.
Ουαλία, 2000
Από το βιβλίο «Yoga Sadhana Panorama, Vol 4”, σελ. 157-158, Sw. Niranjanananda Saraswati